Van Climax tot Qlimax

Wat doe je met een gemiddeld voetbalstadion, wanneer er heel eventjes geen grasmat te bekennen valt.. Nou dan laat je het bijvoorbeeld vollopen met liefhebbers van een killende beat, vuurwerk en een show om je volledig in op te laten gaan. Simpel toch 😉 In het Gelderse Arnhem zou het deze nacht allemaal gaan gebeuren!

De liefhebbers hadden er al een tijdje op gewacht, maar afgelopen zaterdag was het dan zover. Voor velen nam de spanning op de dag toe en bereikte de avond een climax om te komen bij ehh Qlimax. Heerlijk dergelijke woordspelingen, maar in de praktijk natuurlijk wel het feest waar de hardstyleliefhebber gewoon moet zijn.

Ze waren wel wat feestjes gewend met elkaar, maar hadden ook zeker naar deze uitgekeken en zin in een avond en nacht vol vertier en vermaak. Maar bij aankomst rond middernacht was het eigenlijk verdacht stil zo rond het stadion. Oke, het feestje was even daarvoor al begonnen maar buiten kon je niet echt merken wat er binnen gaande was. Ehh sliep Arnhem al…?

Stilte voor de storm

Geen lange wachtrijen en gemoedelijk langs alle plichtplegingen van beveiliging tot lockers. Heel erg fijn zo’n binnenkomer, maar bijna eng. Binnen zou echter al snel blijken waarom, want tot hun verbazing leken ze bijna de laatste nachtavonturiers die de Arnhemse arena (om locaties niet te verwarren) zouden betreden. Buiten was het dus echt een stilte voor de storm.

De stilte buiten werd dan ook snel vergeten want binnen was het druk, drukker, nog drukker en dan zeker niet alleen vooraan bij de prachtige stage of in het midden van het grote veld. Overal waar je keek waren mensen, mensen en nog eens mensen. Op het veld, maar net zo goed op de tribunes. En wat is het dan heerlijk dat ieder met hetzelfde doel komt. Lekker los gaan!

Ehh nou ja, los gaan in de soms beperkte marges van de ruimte om je heen. Want al bleek het zelfs achterin het stadion vrij druk. Eigenlijk iets te druk zo nu en dan. Wie had gedacht dat een stadion af en toe zelfs te vol kan zijn. Intussen was de show volop bezig waarbij het altijd bekend is dat het steeds beter wordt hoe verder je de nacht in gaat.

Een line-up om van te smullen

Nou is een avond en nacht genieten in een stadion natuurlijk altijd leuk bij een prachtige licht- en vuurwerkshow, maar daar hebben je voeten uiteraard een stuk minder aan. Terwijl de ogen bijna moeite kregen om alle indrukken te verwerken, kregen de voeten alle ruimte om te smullen van de line-up die Qlimax dit jaar had neergezet. Wanneer je je oor goed te luister had gelegd kon je vooraf merken dat de meningen nogal verdeeld leken. Enthousiasme enerzijds, maar bij sommigen leken de muzikale verwachtingen dit jaar wat minder hooggespannen.

In de praktijk leken de voeten echter zich prima te amuseren met muzikale verhalenvertellers als Tuneboy, Audiotricz, Brennan Heart, Coone, Bass Modulators, Frequencerz, B-Front, Angerfist, Villain en (favoriet voor bijna het hele stadion leek het wel) Project One! Een nacht dus waarbij ogen, oren en voeten overuren konden maken.

Althans, als ze niet gestoord werden door het avontuur om drankjes te halen. Nou klinkt dat in de praktijk niet heel erg spannend, maar bij sommige stadions kan dat nog wel eens een avontuur zijn waarover apart een blog geschreven kan worden. Wie heeft er muntjes nodig wanneer je als bedrijf de Geldrewallet hebt bedacht. De wat? Ja inderdaad, niet te lang over nadenken en het is in ieder geval duidelijk dat een bezoekje aan Arnhem je alleen al op die wijze nooit meer zou vergeten. Laten we het een muntsoort noemen dat in de praktijk zowel bij bezoekers als verkopers nog wel eens voor verwarring kan zorgen. Een soort Euro dus maar dan lokaal 😉

Dat het best wel wat weg had van de Euro bleek af en toe ook wel uit de prijzen. Een kapitaal betalen voor een simpel watertje of een eenvoudig ijsje lijkt jammer genoeg tegenwoordig meer een vaste gewoonte bij feestjes dan dat het een uitzondering betreft. Iedereen snapt natuurlijk wel de commerciële gedachtegang, maar een mens zou bijna overwegen om zelf ijs te gaan meenemen als dat mogelijk was geweest. Hopelijk wordt daar in de toekomst nog wat beter over nagedacht.

Van vuurwerk naar vuurwerk

Intussen ging de show (want zo kon je het praktisch toch wel noemen) ongestoord door. Een vol stadion kwam letterlijk in beweging waarbij alle avonturiers optimaal genoten van de muziek, de onuitputtelijke licht- en vuurwerkshows en uiteraard de sfeer. Want hoe goed een line-up en show ook mag zijn, zonder sfeer ben je als organisator nergens. In de warmte van het stadion (dak dicht anders worden de buren wakker) genoten vele druppels van het intense avontuur. Een gemiddelde verkoper van tissues zou er bijna opgewonden van raken.

Overigens is het goed laten overkomen van een show in de praktijk nog best een dingetje in een stadion. Daar kan een organisator natuurlijk niet altijd wat aan doen, maar kan soms te maken hebben met de omvang van een locatie. En tja, dat het Gelredome aardig groot is voor een feest, daar twijfelde niemand aan.

Wat verder ook opviel in het geheel was dat de muziek nog wel eens een korte onderbreking had. Waren ze bij andere feestjes nog wel eens een doorstroom gewend, deze nacht leek het er soms op dat er een terugkerende afwisseling plaatsvond van knallen, rust, knallen en dan weer even rust. En die rust dan zonder de basmomenten.

Niet dat het erg storend was, want het zorgde soms heel even voor de kleine rustmomentjes die een menselijk lichaam nodig heeft. Daar hoef je dan de voeten niet bij te tellen want die leken juist deze nacht onuitputtelijk door te kunnen gaan.

Nachtenergie

Intussen vloog de energie door de volle hal en kon ieder om zich heen als het ware de stroom voelen. Geen nachtstroom wat een zekerheid is, want het was juist niet dat het rustiger werd terwijl de uren in rap tempo voorbij vlogen. Zoals het bij een goed hardstylefeest hoort wordt het tempo tijdens de nachtelijke uren nog wat opgeschroefd zodat Qlimax juist echt ook een climax (daar zijn we weer..) zou gaan beleven.

Buiten was het dan misschien wat frisser zo in de novembermaand, maar binnen leek het zo nu en dan wel te gaan naar tropische temperaturen. Een mens zou bijna gaan vragen om heel even het dak open te zetten om te kunnen koelen.

En terwijl de DJ’s met goede hun lekkere shows zich afwisselende vermaakte de groep zich optimaal in het volle stadion. Je moest er ook gewoon lekker van genieten en proberen niet al te veel op de enorme drukte om je heen te letten.

Langzaam kwam het ochtendgloren in beeld. Wat, was het nu alweer ochtend? Met een feest dat tot een waar hoogtepunt kwam drong gelijk ook door dat dit helaas ook het einde betekende van een heerlijk bruisende nacht met vele vrolijke gezichten en genietende mensen. Oke, kledingvoorschrift was misschien juist om soms zo weinig mogelijk kleding te dragen maar wie kon daar nou moeilijk over doen bij zomerse taferelen.

Langzaam werd de benenwagen in beweging gezet richting uitgang. En dan bij voorkeur natuurlijk ook met z’n allen te gelijk 🙂 Een nacht weer om niet snel te vergeten. Op naar het volgende feestje..

Foto door: Qlimax (Q-dance)