Het is zaterdag 30 juni en de zomer heeft een hoogtepunt bereikt in Nederland: 28 graden, strakblauwe lucht en een heerlijk windje. Vandaag staat Awakenings op het programma en met dit ideale festivalweer en de line-up die op mij staat te wachten kan het alleen maar een topdag worden.

Knight of the Cabrio

We vertrekken (in stijl) met de cabrio naar Spaarnwoude. De zon brand op mijn bol en om de sfeer er lekker in te krijgen zetten we de Spotify Awakenings top 100 lijst op. Rijdend over de A2 blazen knallers als Knight of the Jaquar, Domino en Another Earth van Tale of Us door de speakers.

Aangekomen bij het festivalterrein komen we na een lange rij binnen. Het terrein verschilt niet veel van de eerdere keren dat ik Awakenings heb bezocht. Zo spot ik Area B welke verscholen ligt tussen de bossen en is de semi-open stage vervangen door twee grote legertenten. De plek waar vooral de liefhebbers van klassieke techno te vinden zijn. Ondanks de hitte zijn de tenten afgeladen vol.

Gamma doet goede zaken

De stages zien er, net als andere jaren, weer fantastisch uit! Bij het zien van Area W waan ik mij in Berlijn waar de zilveren bol mij doet denken aan de Fernsehturm. Ook de mainstage vormt een magisch object die met zijn spitse vorm aan de voorkant bijna de menigte in lijkt te komen. De blauwe kleuren steken prima af tegen de strakblauwe lucht. Het is duidelijk dat ook de Gamma goede zaken heeft gedaan want de gehele stage is afgewerkt met hout.

Sjakie in de Technofabriek

In de jaren is Awakenings uitgegroeid tot een professioneel technofestival van formaat. Ik voel mij dan ook als Sjakie in de Technofabriek wanneer ik de timetable tot mij neem. Awakenings is een dag waarin je veel concessies moet doen; ga ik afsluiten bij Carl Cox, Adam Beyer, Joris Voorn, Ben Klock of Jeff Mills? De keuze is simpelweg niet te maken.

Ook het publiek is de laatste jaren internationaler geworden. Het is dan ook mooi om te zien hoe Brazilianen, Italianen, Australiërs, Portugezen en vele anderen nationaliteiten zijn afgereisd naar het mekka van de techno. Wat voor ons een thuiswedstrijd is voelt voor hen als het winnen van het WK. We mogen dan ook trots zijn dan een festival als Awakenings in Nederland plaatsvindt.

Loco Dice zet de toon

We verplaatsen ons van Ricardo Villalobos en Seth Troxler naar de Desperados stage. Op de felrode stage weet Mind Against de menigte al goed los te krijgen. Terwijl ik bier haal bij de bar staan naast mij twee vrouwen van middelbare leeftijd die een flesje rosé bestellen. Jong en oud komt samen op Awakenings en dat maakt het festival wat mij betreft uniek.

Na de set van Mind Against verplaatsen we ons naar de mainstage. Hier is Loco Dice begonnen. Vanaf de start laat hij er geen gras over groeien en zet de toon voor de rest van de avond. De zon brand hard en elke drop van Loco Dice zorgt ervoor dat de menigte explodeert. Dit smaakt naar meer en we verplaatsen ons naar Area W waar we genieten van de diepe set van Maceo Plex.

Afsluiten met een legend

Na de set van Maceo Plex krijg ik weer last van keuzestress. Als groot liefhebber van Joris Voorn besluit ik toch naar de mainstage te gaan voor de set van Joseph Capriati. Reden? Capriati staat garant voor energie en chemie! Wat ook helpt is dat (legend) Carl Cox het stokje van hem zal overnemen. Om eerlijk te zijn een afsluiter waar je als trouwe Awakenings geen “nee” tegen kunt zeggen. Het blijft nog steeds een genot om naar deze man te kijken en te luisteren, zeker wanneer hij zijn befaamde woorden “Oh yes oh yes” het publiek inslingert.

De zon gaat langzaam onder en na het vuurwerk rijden we terug naar huis. Awakenings was er weer eentje voor in de boeken. Tot volgend jaar.

Foto en verslag door: Bas de Kok
Foto door: Awakenings.nl