Dreamfields: Het walhalla van onbedrogen dromen

Zijn dromen bedrog? De één denkt van wel, maar de ander zweert bij het waarheidsgehalte van een nachtelijk hersenspinsel. Als we good old Borsato mogen geloven vanuit zijn jongere hitjaren, zijn de meeste dromen bedrog. Maar ach, wat is echt.. Denken aan een Nederlandse artiest in combinatie met een dancefestival lijkt ook niet echt tot de bron van waarheid te behoren. Toch vonden we het tijd worden om de proef eens op de som te nemen. En dan moet je natuurlijk wel ‘even’ naar een festival met een voorbeeldnaam.

En zo waren we op een willekeurige grijszonnige zaterdag in juli op weg naar het Gelderse Lathum. Op weg naar de Dreamfields editie van 2016! Het weer was van allerlei seizoenen. De zon wilde er niet echt door komen en had zich verscholen achter een geheimzinnige nevel in de lucht. Maar de temperatuur van ongeveer 23 graden was in combinatie met een klein briesje juist ideaal om een heerlijk dagje buiten door te brengen. Muziek en een lekker weertje, wat wil een mens nog meer 😉 De voorpret was voor ons al in de auto ontstaan.

Druk, drukker, nog drukker..

Aangekomen bij de directe omgeving van het festivalterrein was er echter sprake van een klein chaotisch tafereeltje, wat meer deed denken aan een Carnavalsseizoen dan een zonnige zomerdag. Ofwel, polonaise met staal. De toegangswegen waren aardig vastgelopen en dat kwam helaas niet alleen door vrij smalle wegen in de omgeving en het feit dat de kaartverkoop van het festival was uitverkocht. Organisator Matrixx leek zich verrassend genoeg niet erg bewust van de grote verkeerscapaciteit. Opvallend juist met de ervaring die ze al jaren hebben (ook als organisator van Emporium). In het begin werd er daardoor jammer genoeg vanuit de organisatie niet erg snel geschakeld om meer parkeerplaatsen vrij te maken (en verkeersregelaars) en dan sta je al snel met z’n allen in een warme polonaise. Ach het is natuurlijk maar een kleinigheid en het doet een mens alleen maar meer verlangen naar een zomers feestje..

Nadat we de bekende plichtplegingen bij de grens van dromenland hadden gehad waren we er klaar voor. Ontdekken of Borsato gelijk had met zijn bedrieglijke dromen.. Het leek echter wel of iedereen tegelijk naar het festival was gekomen in het vroege middaguur. En wederom leek de organisator zich daar jammer genoeg onvoldoende van bewust. Voor ons zagen we kleine taferelen uit vroegere tijden van oost Europese landen. Enorm lange wachtrijen bij de muntjesautomaat en op dat moment ook te weinig personeel achter de bar bij de diverse drinklocaties. Een leermomentje voor de organisator. Het zorgde bij veel mensen namelijk voor onnodige irritaties, maar we besloten het voor ons zelf anders aan te pakken en op te gaan in een ontspannen gevoel die we vooraf al hadden.

Van witte banken naar het strand..

Omdat we de eer hadden om namens Festivalchart deze dag te beleven hadden wij nog het geluk in het bezit te zijn van een speciaal polsbandje door onze persaanwezigheid, waarbij je dan ook (helemaal geweldig) eens je drankje relaxed kan drinken in een leuke vip lounge. Mooie witten banken, een drankje erbij en een podium recht voor je. Het gehaaste gevoel van de file en de drukte bij de toegang waren we gelijk vergeten. Ach een dromerig mens vergeet snel. Al moeten er wel keuzes worden gemaakt.

Net als bij het zusterfestival Emporium is er bij Dreamfields namelijk ook sprake van een diversiteit van muziekstijlen. En zo waren er dus in dromenland meerdere stages met een verdeling over het terrein. Ga je vanaf de ingang links dan kwam je in het walhalla van de hardstyle en de blik naar rechts bracht je in het paradijs van house.

Denk hierbij aan podia van house/EDM, hardstyle, cross-over, future & deephouse en raw hardstyle. Tel daarbij meer dan 50 dj’s en het feestje is voor iedere bezoeker compleet. Steve Aoki, Indyana, Devin Wild, Brennan Heart, The Partysquad, Mr. Polska & Ronnie Flex, Tony Junior, Gregor Salto, Warface en ook nog eens een samenstelling van ‘happy legends’ (Charly Lownoise & Mental Theo, Paul Elstak & The Darkraver). En dat is nog maar een willekeurige kleine greep van de vele goede dj’s waarvan iedere bezoeker mocht genieten.

De goede naam en reputatie die organisator Matrixx heeft ten aanzien van de keuze van dj’s werd ook dit jaar helemaal waargemaakt. Maar ja, keuzes zijn keuzes… waar ga je beginnen.. Hadden we bij Emporium de focus wat meer gelegd ten aanzien van de hardstyle, bij Dreamfields besloten we ons gevoel te volgen richting house.

Nadat we bij een klein oriëntatierondje eerst even bij het reuzenrad waren uitgekomen (je vraagt je toch altijd af wat festivalbezoekers eigenlijk met kermisattracties hebben) gingen we in volle vaart naar de leuke vip locatie bij house/EDM. Wat een prachtig uitzicht had je daar over het hele terrein en de mainstage. Maar hoe heerlijk die witte banken ook zaten met het drankje in de hand, we kregen toch een kriebelend gevoel bij de blik naar het gras en strandje verderop.

Het ultieme vakantiegevoel

U snapt het vast al lezer, we daalden de trappen af en waren 5 minuten later languit te vinden bij het strandje met onze blik richting stage en een lekker vakantiegevoel. U kent het vast wel. Languit onderuit, super weertje en het idee hebben dat je de eerst komende weken gewoon kon blijven liggen. De muziek was op dat moment voor ons meer dan goed, ofwel genieten met een hoofdletter.

We amuseerden ons prima op de door ons ingenomen locatie. Je geniet van de omgeving, de muziek, maakt eens een praatje met festivalbuurman of buurvrouw en komt zo hier en daar ook nog bekenden tegen. Dat tijd dan maar eigenlijk een begrip is bleek toen we zelf tot de ontdekking kwamen dat we al een eindje in de avond waren beland. De middag had namelijk al afscheid van ons genomen toen we besloten dat de rest van het terrein natuurlijk ook nog wel een kansje had verdiend door hen te ‘vereren’ met ons bezoek.

Op stap in Dreamfieldsland

En zo schuimden we gezellig en ontspannen over het terrein heen waarbij we even terecht kwamen in het land van de cross-over en hardstylers. Een heerlijke wereld die vandaag voor ons was open gegaan. Dat gevoel hadden we uiteraard vaker bij festivals, maar vandaag werd het opnieuw bevestigd. We keken om ons heen en beseften dat iedere aanwezige er voor zichzelf een geweldige dag van had gemaakt. Ieder mens genietop zijn/haar eigen manier.

Mensen die in de rij stonden voor een rondje reuzenrad, mensen die zich prima vermaakten aan een eettafel met een hapje en drankje (er waren immers weer standjes in overvloed, met genoeg lekkernijen om te kiezen), mensen in hangmatten, mensen die stonden te springen bij de hardstyle en (vooral) raw hardstyle alsof er een nieuwe woonwijk uit de grond moest worden gestampt en aan de andere kant de housers die een ehhh hele andere wijze van dansbeleving hebben ☺
Met het rondje over het terrein kwamen we weer terecht bij het beginpunt en liepen we door voor een nieuw bezoekje aan de vip lounge. Daar hadden we afgesproken met een vriend die via zijn werk lekker de avond al vippende kon doorbrengen.

We waren hem (nee niet die vriend) bijna vergeten… Marco dus he, ja bij een ontspannen dagje aan het water, strand en met heerlijke muziek en entourage moet je natuurlijk niet al te veel aan Borsato denken. Juist niet bij een dancefestival. Maar ja, hij had ooit gezongen dat de meeste dromen bedrog zijn. Mogelijk wel, maar de realiteit van de normale wereld met alle bekende beslommeringen was vandaag niet te vinden bij Lathum.

Dromenland in de polder..

Een stukje dromenland in polder Nederland. Geen bedriegelijke dromen die een nachtmerrie kunnen worden, maar gewoon een op en top dagje vermaak in het oosten van het land. Ondanks de eerdere kleine strubbelingen rondom het verkeer en de toegang van dromenland liet gastheer Matrixx zien waardoor ze juist zo bekend zijn geworden. Een goed programma bij meerdere stages, leuke locatie en (alsof ze het hadden geregeld) lekker weer! De ingrediënten voor een succesvol festival.

Na een rondje over de house/EDM dansvloer liepen we ontspannen nog even over het terrein. De late avond was al gevallen en nog even dan zou de dag voorbij zijn. Wat kan een mens toch extra genieten wanneer de directe en indirecte omgeving ook zoveel plezier heeft. En dat was iets waar vandaag geen misverstand over kon bestaan.

Dank dus aan gastheer Matrixx voor wederom een succesvolle editie van Dreamfields. Let even op de kleine aandachtspunten rondom het aantal bezoekers in combi met verkeer/toegang en dan wordt het voor de volgende jaren nog perfecter dan het nu was.

Met de Nijmeegse Zomerfeesten in aantocht (in het kader van de 100e editie van de Vierdaagse) blijven we dus even in de buurt van de feesten die Matrixx dan ook organiseert. Ook een aanrader voor velen!

Het leven is er om te genieten! Vandaag genieten we lekker na van het zomerse feestje Dreamfields. Op naar de volgende festivals!

Volgend artikelWildeburg festival: Het decor van een paradijs