Emporium brengt Brasil op z’n Holandês
Een mens hoeft echt niet altijd ver weg te gaan backpacken om zon, water en het heerlijke Zuid-Amerikaanse temperament te ervaren. Brazilië ligt tegenwoordig veel meer om de hoek dan je zou verwachten.
Daar stonden we dan, voor de poorten van het ‘land’ van de Carnaval, samba, grootse sportevenementen en politiek gekonkel waar zelfs de kranten in ons land soms vol van staan. En alles op steenworp afstand van de plaats waar dit schrijvertje uit Holanda woont. Het recreatieterrein De Berendonck bij het Gelderse Wijchen was voor een dag volledig omgetoverd in een stukje mini Zuid-Amerika.
Met z’n vieren waren ze helemaal klaar voor een dag van zon en heerlijke muziek, en dat zonder paspoort. De Tom Tom was niet nodig, want met (en dankzij) een live Mike Mike hadden we een snelle route naar de place to be en konden we met ons iets ruim uitgevallen 45+ km wagentje terecht op een plaats waar we gratis konden parkeren. Laten we wel wezen.. Geld verdienen aan een evenement is logisch, maar 13 euro voor een dagje parkeren op een weiland scheelt te veel drankjes.
De toegangspoorten tot Brazilië
Het was gelukkig maar een klein stukje lopen naar het terrein waar we snel in Zuid-Amerikaanse sferen zouden raken. De verwachtingen waren hooggespannen. Vorig jaar had organisator Matrixx nog het thema Japan aan het festival Emporium gekoppeld, voor dit jaar was dat Brasil!!!!!! Alleen bij het horen van de naam al raakt een mens in de feeststemming. Brasil lalalalalalalalaaaaaaaaaaaaa… Need i say more?
Eenmaal voorbij de toegangspoorten keken we onze ogen uit. Een grote mensenmassa op weg naar 9 stages om zich te verspreiden. Gelijk een mini Vierdaagse voor de voeten dus met de stages Carnaval de Rio (mainstage), Amazone, Samba Square, Lost Tribes, Salvador de Bahia, Piranha, Carnaval Macabre, Favela en Futebol. En verspreid daarover –als ik nog helder genoeg was om te tellen – ruim 92 dj’s die de dag op de grond net zo zonnig zouden maken als het warme ding hoog in de lucht.
Te veel dj’s natuurlijk om op te noemen en met een willekeurige greep van Martin Solveig, DJ Snake, The Partysquad, FeestDJRuud, DJ Jean, El Mundo, La Fuente, Partyraiser, Atmozfears, B-front, Paul Elstak, Panic en DNR wordt feitelijk tekort gedaan aan de vele andere dj’s die de intens prettige sfeer compleet konden maken.
Voor de lezers die zich afvragen over welke muziekstijlen van dance het dan gaat bij een festival als Emporium. Nou… ehhh praktisch alles. Van house/deephouse/techno tot hardcore, hardstyle, freestyle en raw hardstyle. Het zou je bijna alleen al gaan duizelen door het onthouden en herkennen van de verschillende stijlen muziek.
Pompen, pompen, pompen
Het was de dag van de muziek en.. van mensen! Want net als vorig jaar was het ook dit jaar uiteraard opnieuw zien en gezien worden. Oké, het viertal waar ik onderdeel van was konden natuurlijk ook worden gerekend als bezienswaardige kijkobjecten, maar we vielen totaal in het niet bij het feest van de “bombas de bicicleta”.. Of indien er lezers zijn waarvan het Portugees (de landstaal van Brasil) toch nog een beetje roestig is. Het feest van de fietsenpompen!
De wat? Ja lezer, u ziet het goed. Een heerlijke party spontaan door deze schrijver omgedoopt tot feest van de fietsenpompen. Of zoals u wilt voor wat meer Nederlandstalig voer, het look a like personeelsuitje van de Basic Fit ☺ Daar lijken de sportschoolgangers die ik dagelijks tegenkom (inclusief dit persoontje) toch wel erg karig bij. Pompen, pompen, pompen…en als je het niet met een naald doet verzuipen hihi.
En daartussen stond ik. Ach ik had natuurlijk wel de goede smoes om aan de heren uit te leggen dat ehhh dat ehhh mijn ventiel was leeggelopen waardoor oppompen wat lastig was voor deze dag. Het was dus meer verzuipen dan pompen, maar gelukkig was ik niet het lijdend voorwerp van de dag. Dat was een lieve vriendin die bijna twee keer onderuit ging en zoveel andere ‘ellende’ had 😉
En dan hebben we het nog maar niet gehad hoe feestelijk het is wanneer een mens de opmerking krijgt “Oh joh, ik hoop wanneer ik jouw leeftijd heb ook nog steeds deze festivals te bezoeken”… Voor de heren de volgende keer de handige tip om dergelijke zinnen toch maar effe achterwege te laten, voordat ze letterlijk de sambaballen door de lucht zien vliegen.
Het maakte het geheel gelukkig niet ongezelliger. We vlogen zo’n beetje van podium naar podium en van relaxplek naar relaxplek. Alles was geweldig om te beleven! Oké toegegeven bij de Piranha stage had ik persoonlijk een beetje het gevoel alsof de gemeente Wijchen toestemming had gegeven om een compleet nieuwe woonwijk uit de grond te stampen met heipalen, maar de bezoekers van de grote tent vermaakten zich opperbest. Hardcore is natuurlijk een stijl apart zal ik maar zeggen en raw hardstyle al helemaal (waar zijn mn oordopjes hihi). Wat helemaal niets zegt over de dj’s die gewoon goed waren, maar ieder mens zo zijn/haar eigen stijl.
Opvallend genoeg kon de muziek bij Carnaval Macabre (hardstyle) me deze keer juist wel bekoren, terwijl ik ook wel eens wat anders heb meegemaakt. Dus dat zegt ook iets over de kwaliteit van de dj’s en muziek! Tussendoor besloten we het geheel af te wisselen met een hapje en drankje (heerlijk zo’n schijf van vijf frietjes) en sloten we aan bij het gezelschap van Carnaval de Rio. Daar stond dj Martin Solveig te draaien en met een langzaam ondergaande zon (met wat afkoeling) kwamen we al genietend de dag door. Lekker soms zitten, af en toe een dansje.. Wat kan een mens heerlijk genieten van zulke momenten!
Carnaval Rio in Wijchen
Terwijl de zon langzaam onder ging en de duisternis de lucht in beslag nam besloten we nog een keer het terrein over te gaan. Van Carnaval de Rio weer terug naar Favela, om eigenlijk uiteindelijk toch ergens tussen Carnaval Macabre en Favela heerlijk onderuit op het gras te belanden. Want ja, een mens wordt na al het bewegen en staan ook wel eens moe (nee hoor, we zijn nog gewoon 20) ☺
De dag vloog voorbij en voor we het wisten was het laat geworden en liepen we langzaam richting ons mobiele voertuig. Gelukkig wisten we de weg nog! Nagenietend van een heerlijke dag Brasil kwamen we tot de conclusie dat het een optimale dag was. Heerlijke muziek, veel om te bekijken en natuurlijk super weer!
Organisator Matrixx heeft alles, zoals bijna gebruikelijk, goed voor elkaar. Goede namen voor een heerlijk festival, een prachtige locatie en ik verdenk ze er van gewoon stiekem ook de zon te hebben geregeld. Tot volgend jaar.
Verslag door: Eugène van Essen