Je volledig laten gaan onder een stadsbrug.. Het is nou niet de eerste gedachte die mogelijk in je op komt wanneer je denkt aan een heerlijk dagje feest. Lekker dansen, jezelf onder dompelen in de wereld van leuke mensen en het zonnetje.

En dat alles voor mezelf praktisch om de hoek van waar ik woon. Met de eerste zaterdag van juni werd het weer tijd voor één van de oudste dance festivals van ons land, Free Your Mind! Alweer de 14e editie, waarbij de liefhebbers al de garantie hebben dat er in 2018 een bijzonder feestje zal komen. Net als de jaren daarvoor was er op de Arnhemse Stadsblokken opnieuw een kleine sfeervolle wereld opgebouwd met stages, tenten en alles wat een festival goed maakt.

Van waar je dan ook kijkt heb je altijd de skyline van Arnhem op de achtergrond met de Eusebiuskerk als grootste blikvanger. Klein verschil met de andere jaren was dit keer het weer. Was het de afgelopen 2 jaar nog bloedheet op de dag, vandaag was het wel warm maar konden we de zon goed doorstaan.

Ontlading op Free your Mind

En hoe grappig het ook is om de stad op de achtergrond te kunnen zien, wanneer je op de locatie van Free Your Mind binnenkomt dan waan je jezelf toch altijd even in een heel afzonderlijke wereld, waar de normale dagelijkse bezigheden helemaal niet meer bestaan.

Er hing wat spanning in de lucht. Niet van de bezoekers want die waren enthousiast en uitgelaten en hadden er duidelijk veel zin in. Maar buiten was het een broeierige dag en zou er mogelijk een onweersbui kunnen vallen. Niet iets waar een gemiddelde festivalorganisator natuurlijk op zit te wachten, maar in ons polderland is van alles mogelijk.

We hadden nauwelijks een stap gezet op het terrein of de eerste druppels kwamen ineens naar beneden. Zo’n lockerruimte heeft dan gelukkig voor even een dubbele functie zodat we er op z’n minst voor konden zorgen dat ons kapsel niet gewaterd werd. Ja hallo, op een feest is het zien en gezien worden, dus dan gaan we er niet bijlopen alsof we de pruik van Bonnie St. Clair op hebben.

Niet dat het voor mij persoonlijk veel uit zou maken, want ik had voor de gelegenheid een pet op gedaan. Ook met een dubbele functie. Het festival van vandaag was er namelijk één waar vele bekenden van mij ook op af kwamen en dan heeft zo’n hoofddeksel ook nog eens een functie als een soort van herkenningspunt. Je zal immers een bonte mierenstoet van mensen maar even iemand moeten zoeken.

Zes werelden in een wereld

Op de locatie aan de Stadsblokken waren zes afzonderlijke werelden zichtbaar die via eetgelegenheden, loungeplekken en andere standjes aan elkaar verbonden waren. Met namen als Ferrum (hosted by Cocoon), Callis, Tenebris (powered by Kornuit), Acta, Mettallum (hosted by Day-on) en Solum (hosted by Lets Go) kwam je in een wereld waar enerzijds een spanning in de lucht hing van mogelijk onweer, anderzijds volledige ontlading op de grond van mensen die zich een dagje heerlijk lieten gaan en als geheel een totaal andere plek dan waar we pak en beet tien minuten voor binnenkomst nog waren.

De line-up van dit bijzondere oude feestje mocht er ook dit jaar weer zijn. Een enorme diversiteit van namen waarbij je kan denken aan Len Faki, Sven Vath, Franky Rizardo, De Sluwe Vos b2b Samuel Deep, Noir, Dax J en nog vele vele anderen.

Een groot aanbod van muzikale talenten om uit te kiezen zoals inmiddels bij Free Your Mind een mooie traditie is. Met voor mezelf een aantal erg bekende namen, maar ook nieuwe spelers in het veld. Het blijft altijd leuk om ook tijdens de festivals die ik graag bezoek te kijken naar een stukje vernieuwing.

Nog voor we het terrein op liepen werden we tegengehouden door wat mensen in het rood.. Mag ik u insmeren zei een vriendelijke jonge damesstem tegen me. Ehhh nou, prima. Op dat moment was er in de hemel bij lange na geen zon te bekennen, maar ach overbodig was het nooit. En voor je het weet sta je dan met je gezelschap gezellig wat babbeltjes te maken met de insmeerders over het levensvragen en feestverwachtingen. Heerlijk zo’n diversiteit! Maar na even smeren werd het tijd om zelf te smeren..

We kwamen uit bij de Metallum stage, een aangename plek om te vertoeven met een leuk uitzicht. Feitelijk sta je gewoon onder de good old John Frostbrug te dansen. Kijk je naar boven dan zie je de brug met veel mensen die jaarlijks even een kijkje komen nemen om al die vreemde snoeshanen beneden hun dansje te zien maken. Kijk je naar de DJ dan zie je op de achtergrond het water van de Rijn en vele gebouwen op de achtergrond.

Omdat de plek ook was voorzien van wat loungegedeelten besloten we om eerst even ons achterwerk te laten ontspannen en zo er lekker in te komen bij de lekkere beat. Het was inmiddels al lang weer droog en het zonnetje kwam zelfs vanachter de wolken. Kijk, een feestje zoals het hoort te zijn. Zon, een briesje, lekkere muziek en een sfeervolle entourage.

Zet stil die klok

Het enige kleine nadeel is dat het helaas nog nooit iemand gelukt is om dan voor een aantal uurtjes die klok gewoon even helemaal stil te zetten. Want zo kom je net aan bij een stage en voor je het weet vliegen de uren om en zit je aan het eind van de middag.

Een mooi moment om even een stoelendans te doen van locatie. Op weg naar Ferrum aan de andere kant van het terrein, waar Len Faki anderhalf uur iedereen zou gaan vermaken met de altijd zo aangename klanken voor de oren. We werden niet teleurgesteld! De locatie Ferrum was een open mainstage aan het begin van deze bijzondere gedachtenbevrijdende wereld. Het zonnetje was lekker aanwezig en met een briesje erbij was het insmeren toen we kwamen helemaal niet zo overbodig geweest.

Het optreden van Len zou langzaam een nieuwe tijdszone van de dag in gaan luiden. De middag werd ingewisseld voor de avond en na wat tussenstops bij stages als de tent van Tenebris en de voor het oog uitziende open kas van Acta besloot het zonlicht naar bed te gaan.

Wij nog niet uiteraard, want ieder was net lekker op gang gekomen met alle dansjes, drankjes en gezellige babbels overal met iedereen. Na een rondje over het terrein kwamen we weer uit op de plek waar we de dag waren begonnen (Metallum). DVS1 werd daar afgewisseld door collega Paula Temple en zoals bijna traditioneel is werd de beat ook wat sterker wanneer de eindtijd van het feest (24.00 uur) dichterbij kwam.

Zo hier en daar waren we inmiddels wat mensen kwijt geraakt van het gezelschap, maar lang leve de smartphone om ieder met wat appjes op te sporen. Heerlijk zulke duidelijke teksten als “waar zit je dan nu? Ja ergens bij een bar met tentje op de achtergrond”.. Is toch ook weer duidelijk met zes stages over het terrein verdeeld.

Knallende eindsprint

Met een verlichte Frostbrug boven ons (met nog altijd kijkende mensen) werden de laatste dansjes van deze zinderende dag ingezet bij DJ Dax J. Het begon helaas weer wat te regenen en mijn hemel, het hele gebied onder de brug leek wel een gemiddelde COC kroeg ineens. Oh jee meiden het gaat spatten, vlucht snel onder de brug. Als een ware bijenkolonie vlogen alle bezoekers bij elkaar onder de brug om vooral te zorgen dat ze niet geplet werden door een drupje regen. Een hilarisch schouwspel.

Net voor het echte eindsignaal van deze heerlijke dag was het mooi geweest. Ik ben nooit zo van in polonaisestijl van het terrein af komen, dus we besloten op een heel rustig wandeltempo het terrein te verlaten. De klok van 24.00 uur was al in beeld, maar wat was deze dag in een rap tempo weg.

De maand juni was in ieder geval weer heerlijk begonnen. Voor even kunnen we weer lekker nagenieten van alle (muzikale) belevenissen. Heel even maar, want het volgende festival komt er natuurlijk snel aan 😉

Report door: Eugene van Essen
Foto door: Free your Mind