Milkshake festival: niets moet, alles mag!
Het was een bijzonder laatste weekend van de maand juli. Milkshake Festival streek op 30 en 31 juli (precies middenin het 2 weken durende Europride) wederom neer in het Westerpark in Amsterdam voor alweer de 5e editie. Deze keer dus niet 1 maar 2 dagen een geweldig feest onder het motto ‘for all who love’.
Iedereen is welkom
Milkshake is er nadrukkelijk voor iedereen. Homo, hetero, jong, oud, dik, dun; iedereen is welkom en kan volkomen zichzelf zijn op het misschien wel meest diverse festival van Nederland. Gedurende de dag zien we dan ook de meest kleurrijke types voorbij komen in kostuums variërend van laten we zeggen minimalistisch tot extreem uitbundig.
Oesters, Champagne & een Rodeopiemel
Na een fietstochtje in de zon komen we op zaterdagmiddag aan en we voelen ons bij de vriendelijke en efficiënte veiligheidscontrole meteen welkom. Het terrein is overzichtelijk ingedeeld met centraal gelegen een uitgebreid food court variërend van een simpel patatje tot (jawel!) oesters en champagne. Er zijn natuurlijk het welbekende reuzenrad en de rodeopiemel maar wat meer aan de zijkant van het terrein ontdekken we zowaar een ouderwetse rollerdisco waar paradijsvogels op wieltjes hun kunsten vertonen.
Met een eerste biertje in de hand maken we een ronde langs alle stages en de variëteit is net als bij eerdere edities weer groot. F*cking Pop Queers heeft zijn vertrouwde afwisseling van jaren ’90 hiphop en nummers uit het foute uur, er is het welbekende Vieze Poezendek en uiteindelijk blijven we lang hangen bij Klauterwerck. Vorig jaar nog een verborgen hoekje op het festival, nu in een grote kermistent. De crowd gaat hier meteen helemaal los en wij ook.
Hokjes zijn voor sukkels met pukkels
We rollen door naar Flikker (de bekende plaktattoo is alom tegenwoordig) waar we in een geheime tuin terechtkomen via een caravan die als ingang dient. Klein en intiem van opzet maar de DJ zweept met hulp van de op een stage dansende dragqueen Snorella het publiek helemaal op. Meer lekkere beats vinden we bij Now&Wow waar good old Ted Langenbach (quote: “hokjes zijn voor sukkels met pukkels-NOW&WOW spreidt haar benen zonder gekromde tenen.”) hoogstpersoonlijk achter de draaitafels staat.
De avond is inmiddels gevallen en ondanks een dreigende donkere lucht die de hele dag boven het festivalterrein hing hebben we geen spatje regen gevoeld. Onder de nachtelijke hemel eindigen we bij de immense Supertoys stage. Altijd goed voor een lekkere sound gecombineerd met de meest uitzinnige visuele aankleding laten zij ons dansen richting de afsluiting van een dag vol van liefde voor diversiteit en creativiteit.
Een beetje wankel fietsen we richting huis om bij te komen en na te genieten van een uitzinnig festival dat niet alleen een feest is maar vooral ook een explosie van creativiteit is waar oprecht iedereen zich thuis bij kan voelen. Volgend jaar zijn wij zeker weer van de partij.
Report door: Daniel Jaspers
Foto door: Arnout van Krimpen