Paaspop, het officiële begin van het festivalseizoen, want zo staat dit evenement al jaren bekend. Dit jaar extra vroeg – thanks to Jezus Christ! Ondanks de ietwat angstaanjagende weersverwachting brak deze editie toch weer haar eigen record wat bezoekersaantallen betreft.

Paaspop, jaar op jaar goed geregeld

Uiteindelijk viel het dan ook allemaal wel mee, al heb ik de camping en tenten gelaten voor wat het was en stond mijn taxi op zaterdag en zondag gewoon netjes geparkeerd op het asfalt en behoorde deze niet tot 1 van de 500 auto’s die door boer Anton (een fenomeen) uit de modder werden getrokken. Binnen op het terrein was alles weer goed geregeld zoals ieder jaar en in de grote en kleine tenten was het zelfs af en toe behoorlijk zweten, dit keer toch echt vanwege de hitte en het gedrang.

We begonnen de zaterdag met een carnavaleske biercantus op ‘The Strip’. Lange tafels, kutmuziek, veel bier en schreeuwen maar. Kortom, de sfeer hing er leuk bij en de tent trok zelfs nog veel bekijks van jaloerse vaders en moeders die keken alsof ze net een marathonuitzending van ‘Temptation Island’ hadden gezien. Vervolgens keken diezelfde ouders nog meer verbaasd toen hun puberende kinderen helemaal uit hun plaat gingen bij zowel Ronnie Flex als Lil’ Kleine in de Apollo.

Geen verveling door diversiteit

Zelf kreeg ik het alleen even warm toen Maan haar opwachting maakte als gastartiest bij eerstgenoemde, nadat ze eerder op die dag zelf de vernieuwde Phoenix al had platgespeeld met haar aanstekelijke energie en enthousiasme. Laat het duidelijk zijn dat zowel Ronnie als die kleine mij qua muziekstijl niet echt kunnen bekoren, maar mijn gezelschap van die dag wilde dit niet missen en eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de man van ‘drank & drugs’ er nog best een leuke show van maakte. Na twee optredens in de Apollo en een veel te dure hamburger was het tijd voor serieuze muziek; achtereenvolgens Boyz Noize en Fatboy Slim in de Stardust. De vibe, muziek en lichteffecten waren goed en zorgde er dan ook voor dat mijn gemoedstoestand de after-dinner-dip geen kans gaf. Gelukkig maar, want Paaspop verveelt door haar diversiteit geen moment.

Het crashen van een lokale bruiloft

Alle stijlen zijn vertegenwoordigd en het is ook gemakkelijk om te switchen van tent mocht een optreden tegenvallen. Voor het eerst in 4 jaar besloten we ook eens een kijkje te nemen in het Theatre, waar de coverband Lijn 7 op dat moment het podium betrad. Toen gevraagd werd of er ook mensen uit Schijndel aanwezig waren en meer dan de helft hun handen de lucht in gooide, voelde het alsof we een lokale bruiloft aan het crashen waren. Desalniettemin was dit vanwege de vele guilty pleasures misschien wel de leukste show van de dag. Zelfs Bastille, de afsluiter in de Apollo, kon hier niet aan tippen en mocht bestempeld worden als de grootste tegenvaller. Ondanks de vele hits en goede live performance liep het publiek niet warm voor deze Britse band. Wellicht dat na 12 aansluitende uren op het festivalterrein de energie ook gewoon op was, iets wat goed te begrijpen viel.

Een etmaal later bevonden we ons weer op het terrein voor een tweede en laatste dag Paaspop. Guus Meeuwis opende voor ons het bal en even waande we ons in het Philips Stadion bij ‘Groots Met Een Zachte G’. In ons geval de ‘G’ van ‘Gelukkig stonden we redelijk ver achteraan’, want de sociale druk om deel te nemen aan de polonaise bleef ons bespaard. Na afloop waren we dan ook snel de tent uit en ontstond het idee om naar de Thunderbolt te verkassen voor de Green Lizard tribute to Nirvana.

Rockende motorrijders en hipsters

Dit mondde helaas uit in een retourtje van 5 minuten omdat we ons geen weg wisten te banen tussen voornamelijk rockende motorrijders in leren jacks en mannen met hipster baarden. Het feit dat deze strak aangeklede tent continue vol stond zegt ook genoeg over de populariteit van Paaspop waar jong en oud zich kunnen vermaken. Ook de kleinere stages die gehost werden door populaire partijen als ‘Rewind’, ‘Dans & Grietje’ en ‘Bondgenoten’ waren volgepakt met vriendengroepen. Dit deel van het terrein, wat eigenlijk een tweede hart vormde van het festivalterrein, wordt ieder jaar groter, beter en gezelliger.

Nothing but Thieves en guilty pleasures

In de vroege avonduren wisselden we de stages op deze kermis af met optredens van James TW, The Boxer Rebellion (beiden Phoenix) en Nothing But Thieves (Apollo). Vooral laatstgenoemde voldeed aan de verwachtingen en zorgde voor een hoge opkomst. Hierna splitste de groep zich op; de helft ging naar Iggy Pop en de andere helft naar de Loco Royale. Omdat dit de enige tent was die ik nog niet van binnen had gezien besloot ik de tweede groep te joinen en met plaatsvervangende schaamte moet ik bekennen dat editie 2018 ook in deze tent is geëindigd voor mij. Met respectievelijk ‘optredens’ van diverse volkszangers uit het Brabantse Sterrenparadegala, de Vengaboys en Trafassi (grote wasjes, kleine wasjes) waande ik me eerst bij de TROS muziekfeesten om uiteindelijk terecht te komen in een heel foute 90’s party. Er was (al) veel bier (op) en het was gezellig, maar meer woorden wil ik er niet aan vuil maken.

Al met al was het weer absoluut de moeite waard en heb ik me vanaf de eerste tot en met de laatste minuut vermaakt. Dat laatste lieg ik, want we moesten nog zo’n 35 minuten lopen naar de taxi. Ondanks dat blijft Paaspop een aanrader om te bezoeken met je vrienden of zelfs met je familie, vooral vanwege de gemoedelijke sfeer en diversiteit aan stages en artiesten. Rest mij nog om af te sluiten met een kleine selectie aan populaire (en verschrikkelijke) hashtags die de week na Paaspop overheersten op Instagram: #paaspopwatwasjemooi #dansjesendrankjesdoen #ultiemgenoten #nualzininvolgendjaar!

Verslag door: Twan van der Sanden
Foto door: www.DifferentEye.nl