Als er een dak in de buurt was geweest dan waren de mussen er vast wel vanaf gevallen. De zon stond namelijk al hoog in de lucht, en de afgelopen dagen waren er temperaturen rond de 35 graden aangetikt.

Daar stonden ze dan met z’n drieën op het perron van een klein station in het oosten van het land. Geen dak, dus ook geen mus om te laten vallen. Maar met een strak blauwe lucht en de gele bol hoog in de lucht waren ze wel weer klaar voor een nieuw muzikaal avontuur.

Geduldig zijn was echter wel het motto van de dag, want ze hadden een reis voor de boeg van zeg maar 2 uur. Normaal is de hoofdstad der hoofdsteden wel in een uurtje bereikbaar, maar juist dit weekend hadden de geel blauwe spoorvrienden besloten om aan het werk te gaan. En een uurtje krap zitten in de bus was voor ons zeker geen alternatief.

Het NDSM schoolreisje naar Voltt festival

Als een ware klas voor een schoolreisje stond een groep mensen te wachten voor de veerdienst dat ons zou brengen naar de NDSM werf. Een oud eiland met eigenlijk alleen maar vergane industrie. Ideale plek voor een feestje dus 😉 Een Voltt Summer feestje!

Niet zo lang geleden hadden we van dezelfde organisator al een Voltt beachparty gehad bij Woodstock in Bloemendaal. Dat was prima bevallen, zoals eigenlijk alle eerdere feestjes van Voltt lekker waren.

Nadat we voet aan wal hadden gezet bij het industrie-eiland werden we direct naar de ingang geloodst van het terrein waar we de middag en avond zouden doorbrengen. Het geheel leek allemaal veel gestructureerder aangepakt in vergelijk met de vorige editie van het Summer festival. Niet dat het toen chaos was, maar nu had de organisator er beter over nagedacht, top!

In enkele minuten hadden we de nodige plichtplegingen weer gehad, een kluisje veroverd, munten gehaald en op weg naar het walhalla van de dancemuziek. Grappig genoeg is de NDSM locatie eigenlijk niet meer dan een eiland met oude zooi. Totaal geen groen te bekennen wat bijvoorbeeld een wereld van verschil is met het festival van twee weken terug in het groene Sloterpark. Maar zet er tenten, podia en eetgelegenheden tussen en het geheel heeft een surrealistisch effect.

Een walhalla aan DJ’s

Zoals het hoort waren er natuurlijk weer verschillende locaties om je volledig op te laten gaan in de muziek. Talloze locaties met zoveel goede dj’s. De Y-stage (open air/main) had bijvoorbeeld Bart Skils, Ryan Elliott, Scuba en Adam Beyer. Op de Z locatie werden we vermaakt door onder andere Conforce, VRIL, Answer Code Request en DVS 1. Bij de X-stage troffen we ondermeer Undercatt, Agents of Time en Pional. De W-stage had dan weer Borusiade, Job Jobse en Leon Vynehall en tenslotte was de V-stage met z’n kleine omvang goed voor de grotere muziek van bijvoorbeeld Konstantin en Deadbeat.

En dan snapt u als lezer vast wel dat hier nauwelijks de helft heb genoemd van de vele muzikale acrobaten die de bezoekers een heerlijke dag hebben weten te bezorgen. We besloten om niet erg lang na te denken over de eerste bestemming en gelijk maar op het doel af te gaan. Oké, waarheid was eigenlijk dat de toiletten er naast stonden en je moet geloof ik iets met vocht op zulke warme dagen, dus afvloeien maar..

Maar al vroeg in de middag was de muziek bij de Z-stage erg goed. Vlakbij stond een oase aan stoelen, tafels, banken om op te zitten, hangen of wat een mens gewoon het liefst doet pal in de zomerse zon. Wat palmbomen er tussen voor het effect en je waande je even….op een industrieterrein in Spanje 😉 Het zou vandaag tegen de 30 graden lopen, maar een koel windje zorgde gelukkig voor een aangenaam klimaat. Zweten doe je immers al genoeg met een dansje, het mussen van het dak effect lieten we graag buiten het terrein.

Zittend dansen

Met een drankje in de hand besloten we om met onze derrieres bij Z plaats te nemen op een lekkere loungebank. Hmm als het door het zonnetje maar geen Zzzzz stage zou gaan worden, want eenmaal onderuit wordt je zo in het zonnetje met een goede beat wel heerlijk ontspannen. Gelukkig heeft een mens dan nog altijd voeten die het slaapproces direct verstoren en er wel voor zorgen dat je wakker blijft. Geloof me, zelfs zittend op een loungebank kan je feitelijk nog dansen. Ook al zijn het dan alleen de voeten (en vaak ook je handen) die het echte werk verrichten.

We zaten aangenaam op de lounge en er trok een wereld van mensen aan ons voorbij. Niet zo heel gek ook, want de Z-stage was vrij dicht bij de ingang waardoor er een hele verse lading van nieuwe gasten langs ons trok. Een hele diverse wereld weer vandaag en geen publiek wat je onder één noemer kan brengen.

Nou is onderuit op een bank relaxen natuurlijk wel heel erg lekker, maar we vonden het toch wel verstandig (althans onze voeten wel) om ons na een half uurtje wat in beweging te brengen om het hele terrein te gaan verkennen. Dat in beweging zetten bleek overigens nog wat beperkt, want in plaats dat we nog zaten stonden we uiteindelijk nog wel wat langer bij deze stage omdat de muziek eigenlijk te lekker was om zo weg te lopen.

Na verloop van tijd werd de pas er toch ingezet. Op weg naar over het terrein (waar de gekleurde hijskraan een mooi centraal herkenbaar middelpunt is) kwamen we langs een stage waar het vorig jaar tot de nok toe vol stond (al in de middag) maar waar het nu nog vrij rustig was. Na een korte blik binnen gingen we door en kwamen we terecht bij het open lucht gedeelte met de kleine tribunes. Hier was het al veel drukker, maar de muziek erg aangenaam.

Via een rondje achterlangs kwamen we eerst terecht in het walhalla voor de eters (wat is een festival zonder vreettenten) en zo weer terug bij de main. We besloten ons hier maar eens een tijdje te gaan vermaken en dat was niet tegen dovemans oren gezegd, want de voeten kwamen direct in beweging. Man je kan nauwelijks je drankje drinken of de voeten blijken dat pure tijdsverspilling te vinden.

Een complete wereld op de bouwplaats

Wanneer je dan hier en daar ook nog eens bekenden tegenkomt en een gezellig praatje maakt (bij veel festivals kom je toch vaak dezelfde liefhebbers tegen) dan wordt de dag toch aardig compleet. Zonnetje, drankje, lekkere beat in je oren, een praatje hier en daar, hoppa! Wat wil een mens nog meer.

Na een paar uur besloten we nog maar eens een rondje te maken en te kijken bij de andere stages, maar uiteindelijk kwam het er in hoofdlijn op neer dat we de meeste tijd hebben doorgebracht bij de main (Y)stage en Z-stage. Je kiest uiteindelijk toch de muziek uit die je het meeste trekt.

Zoals het bij een goed festival hoort vliegen vervolgens de uren voorbij. Tenminste dat moet wel, als je “ineens” tot de conclusie komt dat het buiten al begint te schemeren. Ehhh wat is er gebeurd de afgelopen uren? Hoe kan het dat de tijd zo snel wegvliegt.. Dansen, praten, dansen, praten.. En geen zorgen, de muziek vliegt vanzelf je oren binnen. Met een verkoelend briesje in je nek deed de temperatuur gelukkig niet aan als tropisch dus sta je er gewoon lekker, ook al was het alleen maar beton wat je kon zien. Het was eigenlijk een beetje dansen op de bouwplaats vandaag.

Tijd is een begrip zeggen ze dan, maar het is toch wel een jammer begrip wanneer het juist veel te snel voorbij vliegt voor je gevoel. Vooral wanneer je geheel ontspannen lekker in de beat zit en je je zo vermaakt. Want behalve te luisteren viel er ook zo veel te zien in de directe omgeving. Poeh, er moest wat worden afgekoeld dus we haalden maar weer een drankje ☺

Vertrekken is ook een kunst

Net na de klok van 22.30 uur moesten we tot onze eigen teleurstelling toch aanstalten gaan maken om ons kluisje op te gaan zoeken. Nee natuurlijk wilden we dit vreemde landschap van beton, oude fabriekshallen en een gekleurde hijskraan niet verlaten, maar ja het spoor he… Of het spoor bijster misschien. De terugweg zou zeker weer zo lang worden als heen door alle werkzaamheden en de opties voor vervoer zijn dan nog maar beperkt.

Nog één keer stonden we even lekker te dansen op de beat bij de main. Even jezelf laten gaan en alle dagelijkse beslommeringen van je af gooien. Daar helpt een festival als deze enorm goed bij kan ik toch vertellen. Uiteindelijk liepen we heel langzaam – van tent naar tent – naar de lockers toe om uiteindelijk het Voltt terrein gedag te zeggen en weer richting veerboot te gaan.

Daar was het inmiddels al wat drukker geworden omdat meer mensen door hadden dat ons treinenstelsel dit weekend niet helemaal vlekkeloos verliep. We hadden bijna spijt de auto niet te hebben gepakt, maar een mens mag niet klagen bij zulke leuke feesten.

We hadden immers een dag vol geweldige muziek, zon, drankjes, leuke mensen om je heen dus wat wil je nog meer.. Ehhh nog meer van zulke feestjes misschien? Dat is toch een mooi voornemen!

Voltt Summer, wij kijken al uit naar de editie van 2017! Alles was goed georganiseerd. Van de stages tot het eten en van de verkeersstroom tot de toiletvoorzieningen. Ik heb het wel eens minder gezien, dus top!

En voor nu… door naar het volgende feestje!

Verslag door: Eugene van Essen
Foto door: Voltt festival