Ga je eigen weg, zelfs als je in vreemde paradijzen komt. De tekst die aan de binnenkant van mijn polsbandje pronkt. Na het afknippen besefte ik me pas dat ik geheel onbewust deze levensles wel heel letterlijk heb genomen afgelopen weekend.

Met de provincie geur in mijn neus kon dan eindelijk het avontuur beginnen. De poorten van Wildeburg zijn geopend. Een nieuw initiatief van de makers van Into the Woods. Verwelkomend door de mannen met een grote V (lees: security) kwamen we soepeltjes door de beveiliging.

Shinen naast de Jupiler douche

Na ons eerste biertje struinden we het terrein af naar een geschikte plek voor ons tweepersoonstentje. In mijn ooghoek zag ik de Jupiler douche al shinen. Want zeg nou zelf; wie wil nou niet zijn tentje opzetten bij deze aantrekkelijke douche? Daarnaast zou een herkenningspunt nog wel eens van pas kunnen komen dit weekend. Hier en daar waren er nog een paar goede spots vrij, maar helaas werden deze bezet voor vrienden. Tot een groepje meisjes ons uitnodigden hun groep te vergezellen. Na een beetje proppen stond onze rode rakker als een huis. Ons knusse paleisje voor de komende 3 dagen was een feit.

Rollend door het zand naar huis

Onderweg werden we getipt door een paar mooie paradijsvogels. Het strandje, daar moesten we zijn. Op het geluid van de muziek kwamen we bij een heuvel terecht. Het gras veranderde langzaam in zand. Het kon dus niet ver meer zijn. En dat was het ook niet. Van tent tot strand was het max. 10 minuten lopen. Ideaal. Vooral toen we erachter kwamen dat je je eigen drank van het kampeerterrein mee mocht nemen. Dat betekende in ons geval maar 1 ding: rollend naar huis.

En dat is gelukt. Vraag ons niet hoe? Maar afzonderlijk van elkaar hebben we onze eigen weg naar ons knusse paleisje gelukkig gevonden. Toch handig zo’n herkenningspunt. Met een flinke kater op zak kon de volgende dag beginnen. Een korte stop bij de douches zorgde ervoor dat de stemming er meteen weer goed in zat. De dames van de sanitaire voorzieningen zorgde voor de juiste afleiding en plezier. Shampoo en tandpasta werd onderling gedeeld alsof we allemaal onderdeel waren van één grote familie.

Het decor van een paradijs

Lopend naar het festivalterrein gaven we onze ogen flink de kost. Wat een prikkels en verleiding. De organisatie heeft er een aardig (kunst)werkje van gemaakt. Als ik het decor van een paradijs zou mogen beschrijven komt dit aardig in de buurt. Hangmatten, intieme chill plekjes, houten stages, imponerende kunstwerken, schilderdoeken, tipi’s en een verscheidenheid aan mensen en muziek. Waar we de nacht daarvoor danste op techno ruilde we dat ‘s middags in voor funky livemuziek. Ontspannend tikte de uurtjes voorbij en konden we ons voorbereiden op onze laatste avond.

Met een goede bodem van Hot mama Hot konden we onze weg vervolgen. Huttenveld, het strand, club Hutje Mutje en ook de tipi waar Drake uit de speakers kwam hebben we aangetikt. Zelfs de regen hield ons niet tegen. En dankzij de poncho die we gratis bij de bar konden ophalen hebben we onze regendans tot in de late uurtjes kunnen voorzetten. De eerste editie van Wildeburg zit erop.

Een creatief muzikaal bad

Drie dagen zijn we ondergedompeld in een creatief muzikaal bad. Een mooi avontuur waar nieuwe vriendschappen en herinneringen zijn ontstaan. Het was fijn! Bedankt Wildeburg, voor de vrijheid en vertrouwen. Tot volgend jaar!

Report door: Jantine Agterhuis
Beeld: Wildeburg